بررسی نقش میانجی تسهیم دانش در رابطۀ بین سرمایۀ فکری و نوآوری سازمانی (مطالعۀ موردی: شرکت‌های نرم‌افزاری ایران)

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سرمایۀ فکری و تسهیم دانش بر نوآوری سازمانی در چارچوب مدل معادلات ساختاری است. داده‌های لازم با استفاده از پرسشنامه و از بین 30 شرکت نرم‌افزاری فعال در شهر تهران که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده بودند، گردآوری شده است. پس از تأیید پایایی و روایی ابزارها با استفاده از آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی، داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار لیزرل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان می‌دهد سرمایۀ فکری بر تسهیم دانش (27/0= β) و نوآوری سازمانی (48/0= β) تأثیر مثبت و معناداری می‎گذارد. همچنین بر اساس یافته‎ها، تسهیم دانش با ضریبی برابر با 30/0 تأثیر مثبتی بر نوآوری  دارد. از طرفی دیگر، تسهیم دانش بین سرمایة فکری و نوآوری سازمانی نقش میانجی داشته و سرمایۀ فکری علاوه بر تأثیر مستقیم بر نوآوری از طریق تسهیم دانش تأثیر غیرمستقیمی نیز بر نوآوری سازمانی دارد.